Onze Joost ligt een beetje met zichzelf overhoop.
Of eigenlijk meer met zijn poten.
Hij schiet in 1x zo de hoogte in en het lijkt wel of de enige die dat tempo bij kunnen houden zijn poten zijn.
En hij weet er ook echt geen raad mee.
Hij struikelt er over, ze zitten veel dichter bij oren en ogen als ie wil krabben, het is echt aandoenlijk om te zien.
En Adinda heeft teveel naar de poezen gekeken.
Ik weet niet precies wanneer de blog nou weer weg zet dat dit verhaaltje gepubliceerd wordt maar het is nou 05.43 uur in de ochtend en ben net terug van m'n werk.
Dan is het eerst hondjes uit laten. Papa Chaime en Mama Indira komen echt om dit tijdstip niet omhoog en tillen hun hoofd op met een blik in de ogen: Ben jij niet helemaal goed snik of zo......
Adinda hoort me thuis komen en staat meteen te jumpen.... Yess, spelen.
En Joost begint trekjes van papa en mama te krijgen maar kan de verleiding niet weerstaan om toch te komen kijken wat er gaande is. Dus daarna kunnen we meteen uit gaan laten.
Joost heeft helemaal door waarvoor uitlaten ooit uitgevonden is en doet alles netjes in een zeer snelle tijd.
Adinda loopt te spelen en motten te vangen.
Als dan ook Pim en Petrouschka (de kinder poezen) nog buiten zijn, is het feest compleet.
Maar ik ben na een nachtje werken ook niet meer helemaal fris dus na een min of 20 hou ik het wel voor gezien.
Joost duikt zijn bench terug in en vertrekt weer naar dromeland maar Adinda komt erachter dat ze net buiten geweest is en dat ze toch echt iets vergeten is.......(Plassen en een hoopje doen......)
In het begin ging ze dan gewoon uitgebreid binnen zitten.
Maar nu heeft ze ontdekt dat als ze een gat gaat graven in de keuken vloer, er ook weer deuren open gaan.
Dan wel graag op het juiste tempo want anders ligt het ook nog binnen.
en dan dekt ze het ook nog keurig onder.
Het is dat je niet zo makkelijk zulke grote kattenbakken kunt vinden, anders zou het 'probleem' zo opgelost zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten