vrijdag 27 januari 2012

Het wordt druk in de magnetron

Hoe ze het op gaan lossen samen is me een raadsel maar ga me er niet mee bemoeien.
Adinda MOET minstens 1x per week in de magnetron slapen anders krijg je zo'n kapsel echt niet voor elkaar.
En Chaime is in de rui.....
Het is nou nog hier en daar een klein plukje maar dat kan een week duren of 3 dagen, er komt een dag dan kom je 's ochtends de keuken in en is ie echt ontploft.
Als het echt doorzet dan laat die ondervacht in pakweg 24 uur bijna helemaal los.
Het ziet er niet uit.
Wel heel makkelijk want je begint te plukken en na een dag of 5 heb je er alles wel uit.
Als je dan gaat borstelen schrik je je een hoedje. Zoveel haren van 1 hond, strakjes is ie kaal.
Nee hoor.
Maar ik trap er iedere keer weer wel in.
En het komt hem zo slecht uit he.... Hij heeft het er zo vreselijk druk mee.
Hij mag 2 kinders onder controle houden (wat echt niet mee valt, neem dat van mij aan!!!!) En hij mag indruk maken op Indira.... (maar die is nog niet in haar dekdagen dus ziet hem helemaal nog niet staan.)
We hebben hier in het kabouterhuis wel alles uit elkaar liggen.
Chaime en de kinders in de keuken en Indira buiten of in de kamer.
Indira en de kinders buiten in de ren en Chaime in de keuken.
Chaime lekker buiten en de rest binnen. Het is een gewissel en gedoe met deuren en heel de tijd na denken waar is wie.
Joost heeft nog steeds niks in de gaten en speelt voluit met Indira maar we houden hem nou lettend in de gaten.
Indira had normaliter rond de 9e a 10e dag haar dekdagen en dan gaat Joost voor de zekerheid er ook echt bij weg.
Misschien dat dat nu veranderd maar voor de zekerheid.... We nemen geen enkel risico hoor.
Maar Chaime is de eerste die aangeeft dat het zo ver is hoor. Hij begint te loeien (waar heb ik dat eerder gehoord, van wie zou Joost dat nou toch hebben.......) en stopt daar dus gewoon de komende 48 uur NIET mee.
En nee hoor mensen, echt niemand hoeft medelijdenen met ons te hebben.
Het hoort er gewoon bij en 48 uur in de 9 a 10 maanden is echt wel te overleven.
Ik weet nu wat voor vreselijk moois het op kan leveren dus nu dragen we het helemaal met ere en gedult.
Chaime gaat lekker iedere dag mee voor een wandeling van minimaal een uur. (buiten de gewone uitlaatjes)
En in de 48 uur wil ie helemaal niks. Niet lopen, niet eten, niet drinken, helemaal niks.
Al rij ik 10 km met de auto en zou hem daar los laten, dan loopt ie in 1 streep naar huis.
Dus dat gaan we mooi niet doen. Hij krijgt nou iedere dag net iets meer eten dan normaal zodat ie die 48 uur gewoon kan doorstaan, en wij ook en dan gaan we weer heerlijk verder op de voet zoals we al gingen.
Ik weet eerlijk gezegd niet of Joost uit solidariteit mee gaat loeien maar dat gaan we dan wel merken.
Gelukkig wonen we heel erg afgelegen.........

zondag 22 januari 2012

He He EINDELIJK

He he, eindelijk, eindelijk is Indira loops hoor.
Wat heeft ze daar lang over gedaan.
Op 19 Jan. was het dan zo ver. Ik was al helemaal bang dat ik het gemist had en dat er al weer 'vreselijke' dingen gebeurd zouden zijn terwijl ik met de Vrachtwaggel op pad zou zijn.
Maar nee, niks van dat al. Mevrouw had gewoon wat meer tijd nodig.
Dus geen benches met de kerst maar ook geen boom......
Nou is het even afwachten hoe ze deze loopsheid doorstaat en dan maar hopen dat ze er weer geen 10 maanden over gaat doen want dan komt ze al aardig op leeftijd.
Als ze deze loopsheid zonder kleerscheuren doorkomt (niet schijnzwanger of ontstekingen of wat dan ook) dan gaan we toch serieus rondkijken naar een geschikte reu voor haar.
Een lief en gezond heerschap.
We kunnen op zoek gaan naar een tweede "Chaime" maar die vind ik nergens dus mag de 'eisen' wat bij gaan stellen.
Natuurlijk gaan we iedereen op de hoogte houden van de gebeurtenissen.
Nou wordt het wel even heel goed opletten, met 2 reuen in huis.
Joost heeft het allemaal nog niet zo in de gaten (of hij doet alsof) en gaat gewoon rustig zijn gewone gangetje.
Chaime heeft het nu wat drukker als normaal want moet nu heel goed laten zien dat ie alles onder controle heeft.
Adinda kan alleen nog steeds maar spelen en het leven is een groot feest voor haar.
En Indira wil alleen maar knuffelen.
Ze zit weer redelijk goed in haar vacht en is nog steeds 2 tinten donkerder dan ze ooit geweest is.

Met het uitlaten is het wel heel grappig om te zien dat Chaime en Adinda bijna altijd samen zijn en Joost en Indira struinen hier de hele omgeving samen af.
Alleen als er ergens een plas te vinden is dan MOET Indira er even dwars doorheen en laat Adinda Chaime even in de steek en dendert er achter aan.
Joost maakt zijn poten echt niet vuil aan water en Chaime ook niet. (Chaime rolt nog steeds door alle viezigheid die die kan vinden, en dan laat Adinda Indria weer achter in haar plas en gaat met Chaime mee. Kortom die hond ziet er altijd vreselijk uit.)
Als ze met z'n 4-en buiten zijn dan kan ik niet meer spreken dat er af en toe iets gesloopt wordt, nee de kudde plunderd hier gewoon echt alles.
Chaime is bezig aan zijn tweede jeugd en doet net zo hard mee als de rest.
Hij heeft het vooral voorzien op mijn bloemperken en gaat daar het liefst midden in liggen. (Heeft ie nooit gedaan)
Indira vind het nog steeds een sport om uit een houtstapel NET het onderste blokje te willen hebben dus dan stort de hele boel in elkaar.
En ben ik daar op tijd bij dan gaat Joost achter de katten aan en klimt op de hout stapel en daar kan die ook niet tegen en stort het alsnog in. (en we hebben maar een kuub of 5 liggen want het zou een strenge winter worden, hadden ze voorspeld.....)
Het zwembad en de vijver hebben helaas de invasie van 5 doldwaze honden (Simmer was hier op vakantie) niet overleefd.
Maar we weten nou waar we op mogen letten dus de volgende keer gaat het wel goed.
We hebben toch maar besloten om een behoorlijk stuk tuin af te zetten (zo'n 60 m2) en daar mogen ze in doen wat ze willen en de rest mag alleen onder begeleiding.
Joost en Adinda zijn gewoon het liefste buiten maar die twee kan je echt niet zo los laten in de tuin want dan blijft er niks meer heel. En ik heb helaas geen tijd om hele dagen achter die honden aan te sjouwen om te kijken wat ze nu weer uit lopen te spoken.
Dus zo is het voor iedereen mooi opgelost.
Ben ik buiten bezig dan loopt heerlijk alles los en ben ik binnen bezig en hebben ze geen zin om mee naar binnen te gaan, kunnen ze mooi buiten blijven en toch niks meer uithalen. Heerlijk rustig hoor.

zondag 1 januari 2012

De beste wensen voor 2012.

Het is weer even geleden maar het is ook zo druk geweest.
Maar natuurlijk willen we iedereen omgeven met de beste wensen voor het nieuwe jaar.
Moge 2012 maar worden wat een ieder er van wenst.
Ik zou een heleboel mensen mogen gaan bedanken maar heb besloten dat we dat maar persoonlijk gaan doen in de loop van dit jaar. (hoop ik dan toch)
Alles groeit rustig door en haalt nog steeds de nodige kattenkwaad uit.
Ook dit jaar zullen we weer proberen om regelmatig verslag te doen van het wel en wee hier.
Simmer is momenteel op vakantie hier en daar gaan we natuurlijk de nodige foto's van maken die vanzelf op de blog verschijnen.
We hebben een rustige jaarwisseling achter de rug (op het Carbid schieten na dan toch......) en we gaan er een mooi jaar van maken.