Hoe ze het op gaan lossen samen is me een raadsel maar ga me er niet mee bemoeien.
Adinda MOET minstens 1x per week in de magnetron slapen anders krijg je zo'n kapsel echt niet voor elkaar.
En Chaime is in de rui.....
Het is nou nog hier en daar een klein plukje maar dat kan een week duren of 3 dagen, er komt een dag dan kom je 's ochtends de keuken in en is ie echt ontploft.
Als het echt doorzet dan laat die ondervacht in pakweg 24 uur bijna helemaal los.
Het ziet er niet uit.
Wel heel makkelijk want je begint te plukken en na een dag of 5 heb je er alles wel uit.
Als je dan gaat borstelen schrik je je een hoedje. Zoveel haren van 1 hond, strakjes is ie kaal.
Nee hoor.
Maar ik trap er iedere keer weer wel in.
En het komt hem zo slecht uit he.... Hij heeft het er zo vreselijk druk mee.
Hij mag 2 kinders onder controle houden (wat echt niet mee valt, neem dat van mij aan!!!!) En hij mag indruk maken op Indira.... (maar die is nog niet in haar dekdagen dus ziet hem helemaal nog niet staan.)
We hebben hier in het kabouterhuis wel alles uit elkaar liggen.
Chaime en de kinders in de keuken en Indira buiten of in de kamer.
Indira en de kinders buiten in de ren en Chaime in de keuken.
Chaime lekker buiten en de rest binnen. Het is een gewissel en gedoe met deuren en heel de tijd na denken waar is wie.
Joost heeft nog steeds niks in de gaten en speelt voluit met Indira maar we houden hem nou lettend in de gaten.
Indira had normaliter rond de 9e a 10e dag haar dekdagen en dan gaat Joost voor de zekerheid er ook echt bij weg.
Misschien dat dat nu veranderd maar voor de zekerheid.... We nemen geen enkel risico hoor.
Maar Chaime is de eerste die aangeeft dat het zo ver is hoor. Hij begint te loeien (waar heb ik dat eerder gehoord, van wie zou Joost dat nou toch hebben.......) en stopt daar dus gewoon de komende 48 uur NIET mee.
En nee hoor mensen, echt niemand hoeft medelijdenen met ons te hebben.
Het hoort er gewoon bij en 48 uur in de 9 a 10 maanden is echt wel te overleven.
Ik weet nu wat voor vreselijk moois het op kan leveren dus nu dragen we het helemaal met ere en gedult.
Chaime gaat lekker iedere dag mee voor een wandeling van minimaal een uur. (buiten de gewone uitlaatjes)
En in de 48 uur wil ie helemaal niks. Niet lopen, niet eten, niet drinken, helemaal niks.
Al rij ik 10 km met de auto en zou hem daar los laten, dan loopt ie in 1 streep naar huis.
Dus dat gaan we mooi niet doen. Hij krijgt nou iedere dag net iets meer eten dan normaal zodat ie die 48 uur gewoon kan doorstaan, en wij ook en dan gaan we weer heerlijk verder op de voet zoals we al gingen.
Ik weet eerlijk gezegd niet of Joost uit solidariteit mee gaat loeien maar dat gaan we dan wel merken.
Gelukkig wonen we heel erg afgelegen.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten