Joost Akmar.

En dan is er natuurlijk nog onze Joost Akmar.
Ons 'sukkeltje'. Hij weet nog niet precies waar ie met z'n grote poten heen mag. Hij blijft maar groeien en is in de tussentijd echt iedereen voorbij.
Zo druk als Adinda is zo rustig is onze Joost. Je krijgt hem niet gek al zou je willen. Springen doet ie niet. Behalve in het hekwerk want daar staat soms stroom op en je fopt hem echt maar 1x. Met 4 poten van de grond in het hekwerk en geen stroom wat hem deerde.
Deuren open maken daar doet hij niet aan mee. (Daar heeft ie Adinda voor....)

Hij heeft eigenlijk maar twee hobby's: Eten en slapen.
En slapen doet ie waar ie is op dat moment. Als Joost wil slapen, gaat ie slapen......wat er ook gebeurd.
Heb echt nog nooit zo'n relaxte hond gezien.
Als Adinda heel veel energie over heeft (zo'n 7x op een dag of zo) dan gaat ze kei hard rondjes rennen in de tuin. (doet Indira ook) maar Joost blijft gewoon liggen tot ze voorbij komt en hapt in haar staart en laat zich mee trekken. Adinda binnen no time bek-af en Joost heeft weinig hoeven doen.
Joost was van zijn geboorte af een cadeautje en dat is het nog steeds. Iedere dag weer.

Joost met zijn entropion (dus geen kinders voor Joost......) en de hars van de coniferen op z'n neus....Adinda zit echt helemaal vol van boven tot onder. Overal klitten want overal zit hars. Bij Joost alleen op z'n neus.....
Ik ben zo benieuwd wat daar uit komt als ie volwassen wordt. Kan de dagen wel vooruit duwen.
Wilde zo graag een zoon van Chaime. Nou die heb ik, maar qua karakter gaat hij niet richting Indira en ook niet richting Chaime. Joost is Joost. Echt met niemand te vergelijken. En ben zo blij dat ie gebleven is.......

Adinda.......

Ons kleine spitsmuisje.
Onze Din Din. Klein dapper ding.
Ze staat echt helemaal onderaan de roedel. Op haar gemak een kluif eten als Joost in de buurt is gaat 'm niet worden want die wordt meteen afgepakt. Ze ligt dan ook gewoon te kijken en te wachten tot Joost klaar is en dan kan zij. Maar dan kan ze lang wachten hoor..
Dus pakt ze nu iets (maakt niet uit wat) uit de tuin in haar bek en gaat daar heel druk mee rond lopen. Dat MOET Joost natuurlijk weer afpakken en dan heeft zij heel even de kluif.

Ze maakt echt alle deuren open, van binnen naar buiten en van buiten naar binnen.
Die dame maakt echt 'tropen jaren'!!! Het leven is 1 groot feest, en dat straalt ze uit ook.
Het is zo'n vrolijke lieve heel erg drukke hond.
Ze lijkt qua uiterlijk echt sprekend op Indira en ze houdt Chaime heerlijk jong. Hij krijgt gewoon niet de kans om een 'oude zeur' te worden want dan gaat er weer gespeeld worden. En Chaime laat zich verleiden en ze windt iedereen om haar kleine Din Din Pinkje. Ze luistert wel heel erg goed maar heeft niet de rust in de kont om bv op commando te gaan liggen of zo. Dat duurt allemaal veel te lang en daar heeft ze veel te veel energie voor. Maar werken.....Phoe......
2 dagen niet trainen en je kan op je sloffen aanvoelen dat er iets gaat sneuvelen. Als je er mee kan schudden en je kan het scheuren dan gaat het er ook aan. "Even" geen tijd en de slopen gaan van de waslijn want daar springt ze gewoon naar toe......
Het is echt een genot om die hond in huis te hebben. Ze maakt me echt iedere dag wel minstens 1x aan het lachen omdat ze weer iets raars doet of met de gieter of zo naar binnen komt.
Ze weet bv dat ze niet met haar neus op tafel of de aanrecht mag. Maar ga maar even plassen en ze komt je boterham die op de aanrecht lag brengen. Heel onschuldig. Alsjeblieft vrouwte jou boterham. Ook niet opeten of zo of stiekem weg kruipen. Nee komen brengen.......

Een avond met een *

Oh, we hebben jullie wel een beetje verwaarloost hoor de laatste tijd.
Daar gaan we wat aan doen hoor.
Om nou in 1 bericht iedereen weer bij te kletsen dat gaat niet lukken, want daar gebeurt er gewoon te veel voor hier. Maar alles met stapjes.
Waar vroeger ons zwembad stond (wat niet bestand bleek te zijn tegen 5 leo's) hebben we nu een vuurkuil gemaakt.

We gaan 'm nog 'bekleden' met houten wanden en betegelen.
Overdag als de vuur korf niet aan is mogen de honden 'm gebruiken als race baan. Adinda en Indira gebruiken hem als 'stijle wand rijden' en rennen er op volle snelheid in een rondje en er weer uit.
Maar als bv 's avonds de vuurkorf aan is mogen de honden er niet in. En dat snappen ze prima en doen ze ook niet.
Gister avond was het nog prachtig weer en dus lekker de vuurkorf aan.
Alle hondjes heerlijk in de tuin rondom de vuurkuil
Komt Chaime achter me liggen, met z'n pootjes over de rand. Legt z'n kop in m'n nek en we hebben echt wel 10 min. zo gezeten. GEWELDIG.  Ik dacht dat de tranen voor deze maand wel op zouden zijn maar nee hoor er zaten er nog een paar. Dus die lebber van een tong af en toe over m'n wang.
Heb zo genoten. Oh wilde echt nooit meer bewegen.
Dat pakt niemand me nog ooit af........

Oh, oh Tascha denkt weer eens niet na......

Was vandaag eens heerlijk een hele dag thuis. Afgelopen week veel gewerkt en bijna de hele week in Zweden gezeten. Dus vandaag was het 'hondjes' dag. Paul was een km of 5 verder op bomen aan het zagen (ja over 2 jaar mag het kacheltje ook nog branden) en ik vond het wel gezellig om daar even met de 'grote' honden heen te lopen. Even koffie brengen en een praatje maken. Heb je meteen een doel om naar toe te lopen. De 'kleintjes' waren al uit geweest en lagen heerlijk te pitten.
Dus wij heerlijk er naar toe gestapt. De honden lekker los (dat kan hier makkelijk als tenminste de reeën niet op de akker staan, maar ook die beesten hadden compassie met ons vandaag). Bij Paul een bakkie leut gedaan en even staan kletsen. Toen wilde we terug naar huis. Maar had even niet stilgestaan bij het "Bij elkaar houden van de Roedel" gedrag van Indira. Dus mevrouw ging NIET mee naar huis. Ze ging demonstratief midden op de weg liggen. "Vrouwtje je vergeet iemand hoor, we gaan niet weg als baasje niet mee gaat."
Indira proberen uit te leggen dat Paul echt wel naar huis komt, als ie klaar is met die boom, maar het was geen waar. 10 Meter lopen en dan weer midden op de weg gaan liggen. Als ze iets hoorde achter haar, stond ze meteen achterste voren aan de riem. Maar helaas pindakaas voor Indira maar ik ben nog altijd roedel leider boven haar. Dus nou volgen en klaar. Maar had gelukkig wel het besef dat als ik ze los zou laten, dat ze meteen terug zou lopen.....Er rijden hier niet veel auto's maar 1 kan net te veel zijn. Toen we een km of 3 gelopen hadden bedacht ik dat ze nou wel aan de lange riem kon. Kan ze toch nog wat snuffelen en rond kijken. Ik knip die riem op 2 meter en Indira dacht dat ik ze los klikte. Ze neemt een run en rent terug vanwaar we weg komen. Schouder half uit de kom...Arm gewoon 2cm langer dan de andere.......Volgende keer er even aan denken dat ze aan de andere kant loopt. Zijn de armen ook weer even lang.
Soms is het erg makkelijk hoor dat ze alles zo bij elkaar houdt. Kan rustig met 4 honden los gaan wandelen, er is niemand die het in zijn of haar hoofd haalt om af te dwalen want Indira brengt hem of haar wel even terug. Had er gewoon niet meer bij nagedacht....Dom dom dom.